MijnTuin.org
Wil je gepersonaliseerde informatie ontvangen over jouw tuin?
Heb je reeds een MijnTuin.org account? Aanmelden
Registreer je nu gratis!
Foto: Beuk 'Atropurpurea' +

Groeit in 2009 tuinen

Latijnse naam
Fagus sylvatica 'Atropurpurea'
Andere benamingen
Syn: Fagus sylvatica 'Atropunicea', Fagus sylvatica f. punicea, Fagus sylvatica purpurea, Fagus sylvatica 'Purpurea', Fagus sylvatica var. purpurea, Rode Beuk, Bruine Beuk, Rode Haagbeuk, Rode Beukenhaag
Hoogte
1 - 1000 cm
Winterhard
Ja
PH
Kalkrijk, Neutraal, Zuur
Vochtigheid
Normaal
Licht
Zon, halfschaduw, Schaduw
Evergreen
Bladhoudend, Bladverliezend

Algemene omschrijving

Link: 

Niet alleen als boom is de rode beuk zeer fraai. Ook voor een haag is deze beukensoort goed geschikt. De rode beuk is in het voorjaar met zijn fris gekleurde blad en een lichte beharing op zijn mooist. Wanneer de rode beuk als haag wordt toegepast blijft het blad in de winter bruin aan de tuinplant hangen. Ook bij jonge bomen is dit nog wel eens het geval maar grotere exemplaren laten gewoon al het blad vallen.

Een rode beukenhaag laat het oude blad pas los in het voorjaar wanneer het nieuwe blad er aan komt. Dit maakt dat de haag eigenlijk jaarrond een gesloten aanblik geeft. De Fagus sylvatica 'Atropunicea' laat zich prima knippen. Lees hier meer over bij onze tips voor onderhoud. Een veelgebruikt synoniem voor deze plant is Fagus sylvatica 'Atropurpurea'; het gaat dan om dezelfde tuinplant.

De Fagus sylvatica 'Atropurpurea' is een tot een forse, bladverliezende, zuilvormige boom uitgroeiende plant. De eerste bruine beuken werden omstreeks 1680 gevonden in en bos in Zwitserland. Houdt van een kalkrijke grond ! Hij vormt een brede, hoge boom van 25-30 m hoog. De typische, dicht en laag vertakte habitus is een majestueuze verschijning in zomer en winter. De bladeren staan verspreid, op afstaande takken min of meer tegenoverstaand, zijn eirond, 5-10 cm lang, bruinachtig tot purperkleurig, met gegolfde bladrand. De bladeren lopen vroeg uit en zijn dan helder purperbruin. Jonge boompjes blijven vaak de hele winter hun bladeren behouden. De mannelijke bloemen die als kogelronde toefjes aan lange stelen hangen, zijn van belang als stuifmeelbron voor bijen. De zaden zijn eetbaar en kunnen heel goed in een koekenpan met suiker gebakken worden.

Gebruik:

Het zijn bomen voor bossen, parken en, voorzover als laanboom gebruikt, brede, open groenbermen. Bovendien is dit als struik een ideale haagplant. Het blad blijft vaak in de winter aan de struiken als een natuurlijke bescherming tegen zonnebrand. De gewone beuk vraagt een kalkrijke, bij voorkeur vochthoudende maar toch goed doorlatende, humusrijke, leemachtige bodem, die goed doorwortelbaar moet zijn. Zware klei, arme droge zandgronden en natte veengronden met hoge grondwaterstand zijn voor beukenaanplant ongeschikt. Grote, blijvende veranderingen in de grondwaterstand en plotselinge veranderingen in de bodemgesteldheid veroorzaken vaak dat oudere beuken snel afsterven. Het gaat dan bijvoorbeeld om cultuurtechnische maatregelen of om wateronttrekking in nieuwe waterwingebieden. In de eerste 30 levensjaren is het schaduwverdragend vermogen groot. Op oudere leeftijd heeft de beuk echter het volle licht nodig. Zelf geeft de beuk een diepe schaduw. De schors is glad, grijzig en vrij dun. Het plotseling blootstellen aan de volle zon, bijvoorbeeld door opsnoeien of door het wegvallen van nevenstaande beuken uit een laanbeplanting kan aanleiding geven tot zonnebrand op de bast. In de steeds grotere bastscheuren kan zich gemakkelijk een slopende infectie van de Meniezwam (Nectria cinnabarina) vestigen, wat een plotselinge dood tot gevolg kan hebben. Het verdient dan ook aanbeveling jonge bomen altijd volledig beveerd en vrij dicht te planten. Geleidelijk opsnoeien dient dan pas plaats te vinden als de eigen kroon en die van nevenstaande bomen de beschaduwing van stam en stamvoet volledig kunnen overnemen. Bij het rooien van enkele bomen uit een rij, waarin de bomen elkaar schaduw geven, moet men hierop bedacht zijn. Vaak zijn dan stambeschermende cultuurmaatregelen tegen zonnebrand nodig. Behalve een waardevolle bosboom en prachtige parkboom, het laatste bij voorkeur in groepen, is de Gewone beuk op de juiste gronden een waardevolle laanboom op brede bermen en groenstroken.

Standplaats:

Alle soorten en vormen van de beuk stellen hoge eisen aan bodem en standplaats. Zij vragen een open en vruchtbare, goede doorwortelbare bodem. Beuken verdragen geen gesloten verharding. Bij bestaande bomen geen gras aanleggen, het is het groene doodskleed van de beuk.

Vermeerdering:

Deze rode of purpere beuk wordt uit zaad gekweekt. Daarom kan de kleur en de grootte van het blad wel eens verschillen. In het voorjaar is de kleur lichtbruin, gedurende de zomer meer naar het groene verkleurend.
 

Berichten over deze plant