André Van Wassenhove

André Van Wassenhove 1934- 2002

André Van Wassenhove was één van de  belangrijkste tuinontwerpers van ons land. Hij combineerde als geen ander een gevoel voor ruimtelijke vormgeving met een enorme plantenkennis en een perfectionisme in de aanleg en de afwerking van zijn tuinen.

André Van Wassenhove begon zijn carrière als tuinaanlegger, waarbij hij een ideale tandem vormde met tuinarchitect Paul Deroose. Ze vulden elkaar perfect aan - de sterk architecturaal ingestelde Deroose en de plantenspecialist en vakman Van Wassenhove die de kunst verstond om een ontwerp te vertalen in de praktijk. Maar op een bepaald ogenblik gingen hun wegen uit elkaar en begon Van Wassenhove zelf tuinen te ontwerpen. Dat deed hij met brio.

Kenmerkend voor de vele tuinen die Van Wassenhove heeft ontworpen is de combinatie van strakke structuren van hagen en snoeivormen met een uitgekiende en weelderige beplanting. Ondanks zijn grote belangstelling voor en kennis van planten verviel hij nooit in een detaillistische, pietepeuterige aanpak met een plantje hier en een plantje daar - een euvel van veel plantenliefhebbers - maar ging hij heel synthetisch te werk en verloor hij nooit het zicht op het geheel, op de grote lijnen. "Beperking van soorten geeft het beste ruimtelijk effect", zo zei hij ooit. Maar die soorten moesten dan wel met kennis van zaken worden gekozen.

En die kennis had hij. In zijn eigen tuin experimenteerde hij jarenlang met vaak hele bijzondere vaste planten, bomen en struiken. Om te zien hoe ze zich gedragen, hoe ze bloeien en groeien, hoe groot ze zouden worden, hoe ze best met elkaar konden gecombineerd worden…

Hij was in zekere zin een pionier in het gebruik van vaste planten in ons land en introduceerde in zijn tuinen tientallen bomen en struiken die hier nauwelijks bekend waren, maar die hij meebracht van zijn vele reizen naar gespecialiseerde kwekers in het buitenland. Daarbij liet hij zich niet leiden door modes en trends - zo had hij bijvoorbeeld zijn vragen bij de huidige rage van siergrassen - maar door de kwaliteiten en de gebruikswaarde van de plant, omwille van de bloei, het mooie blad, de fraaie herfstverkleuring of het bijzondere winterbeeld.

Na zijn pensionering in 2000, hoopte hij meer tijd te hebben om zich met zijn planten te kunnen bezighouden. Hij was begonnen om zijn vroegere plantenkwekerij om te vormen tot een grote proeftuin waar de vele planten die hij koesterde een onderkomen moesten krijgen. Alhoewel Van Wassenhove bij het grote publiek nauwelijks bekend is - hij was een uiterst bescheiden, zelfs wat verlegen man, iemand van weinig woorden - kan zijn invloed moeilijk overschat worden. Heel veel jongere tuinarchitecten zijn bewust of onbewust schatplichtig aan Van Wassenhove.

Bovendien heeft hij, zeker in de streek van Brugge, bijgedragen tot een revival van de tuincultuur. Veel van de tuineigenaars voor wie hij heeft gewerkt hebben niet alleen een tuin van Van Wassenhove gekregen, maar hebben via hem ook een hele tuincultuur en een liefde voor planten leren ontdekken.

Paul Geerts