Brugmansia - Engelentrompet

Naam

Brugmansia

Nederlandse naam

Engelentrompet

Familie

Solanaceae (Nachtschadefamilie)

Herkomst

Andesgebergte, Midden- en Zuid-Amerika
In hun natuurlijke omgeving kunnen Brugmansia's uitgroeien tot grote struiken of zelfs kleine bomen van zo'n 9 meter.

Standplaats

 Vanaf mei/juni kan de Brugmansia op een zonnige, lichte, beschutte plaats buiten worden gezet.  Felle middagzon vermijden. Het zijn sterk groeiende planten waardoor de takken vrij broos en breekbaar zijn, daarom moeten de  planten  op een beschutte plaats (windvlagen) staan. Plaats de plant in potten met humusrijke, vochthoudende maar goed doorlatende grond. Zorg voor een goede drainage.  Verpotten gebeurt het best in het voorjaar (maart). Tijdens de bloeiperiode regelmatig voedsel geven: eenmaal per week wat plantenvoeding aan het  gietwater toevoegen. Regelmatig water geven en ervoor zorgen dat de kluit nooit echt uitdroogt. Brugmansia heeft namelijk grote bladeren die veel vocht verdampen

Bloei

 Grote, welriekende, hangende trompetbloemen met buisvormige kelk. De geur is vooral 's avonds waar te nemen. De bloemen kunnen tot 30cm lang worden. Bloeit een ganse zomer.

 B. sanguinea heeft kleinere, oranjerode, niet geurende bloemen.

Algemene kenmerken

Brugmansia is beter gekend onder de naam Datura maar de echte datura’s zijn eenjarige planten. Het verschil tussen Brugmansia en Datura is eenvoudig:  de bloemen van Brugmansia hangen en die van Datura staan rechtop. Brugmansia zijn grote struiken of kleine bomen met grote bladeren die aan tabak doen denken. Vermeerderen kan in het voorjaar of in de zomer (augustus) door het nemen van topstekken.

OPGELET: alle delen van Brugmansia zijn giftig. Vooral de zaden zijn zeer giftig. Ook gedroogde delen blijven giftig. Brugmansia bevat alkaloïden zoals hyosciamine en in mindere mate atropine en scopolamine.

Brugmansia wordt toegepast als terrasplant in potten.  De groeiwijze is meestal breed struikvormig.

Verzorging

De plant heeft grote bladeren waardoor er veel water  verdampt wordt. Regelmatig water geven. Op warme, zonnige dagen zeker niet laten uitdrogen. Wanneer ze niet voldoende water krijgen zullen de  planten hun bladeren al snel laten hangen. Gebruik potten die voorzien zijn van een drainagegat. Bedek de bodem met een laagje hydrokorrel. Gebruik een potgrond die goed vochthoudend is en voldoende voedselrijk is. Slechte bloei en klein lichtgroen blad kan wijzen op voedselgebrek. De potten moeten ook voldoende ruim zijn omdat de planten snel groeien en de wortels graag over voldoende   ruimte beschikken.

Verzorging winter

 De plant moet voor de eerste nachtvorst naar binnen  worden gehaald. Overwinteren gebeurt door de plant op een koele  (5°-10°C) lichte of donkere plek te zetten. Tijdens het overwinteren mag de plant vrij droog  gehouden worden. De ruimte regelmatig luchten om aantasting van insecten  en ziektes te voorkomen. Als de plant zijn bladeren heeft laten vallen mag je de potkluit min of meer droog houden.  Bij het binnenbrengen kan je de plant al een flinke  snoeibeurt geven. De definitieve snoei en verpotten kan in het voorjaar (maart). Brugmansia bloeit op het nieuwe hout, dat betekent dat de plant flink mag gesnoeid worden. De ingekorte takken kan je als stekmateriaal gebruiken:  neem onbebladerde takken van 20-25cm lengte en zet die in potten met een plastic eromheen op een warme, lichte plaats. Van zodra de stek beworteld is kan je hem verpotten.

• Brugmansia arborea: enkele, witte bloemen. Afkomstig uit Ecuador en Noord-Chili.  
• Brugmansia aurea: heeft meestal gele tot goudgele bloemen die 25 cm lang kunnen zijn. Zelden witte bloemen. Groeit in het Andesgebergte van Ecuador tot Colombia, vaak op grote hoogte.  
• Brugmansia x candida: hangende, geurende bloemen die 30cm lang kunnen worden en een omgekrulde rand hebben. Deze soort is ontstaan uit kruising tussen B.aurea en B.versicolor. Sommige cultivars hebben dubbele bloemen: 'Double White'.  
• Brugmansia x flava: Kruising tussen B.arborea en B.sanguinea. De bloemen zijn overwegend geel en abrikooskleurig.  
• Brugmansia x insignis: kruising van B.suaveolens en B.versicolor. Tamelijk brede en tot 15cm lange bloemen.  
• Brugmansia sanguinea: heeft buisvormige, oranjerode bloemen die tot 25cm lang kunnen worden. Soort met vilitig blad en bloemen die slanker zijn dan van de andere soorten. Het is een sterke soort maar met niet-geurende bloemen. Groeit oorspronkelijk in Colombia en grote delen van de Andes.  
• Brugmansia suaveolens: heeft witte, gele of roze bloemen die tot 30cm lang kunnen zijn. De bloemen geuren vooral 's avonds. Afkomstig uit Brazilië.  
• Brugmansia versicolor: zeer grote bladeren (tot 50cm) Afkomstig uit Ecuador waar hij tot een kleine boom uitgroeit. Meestal witte bloemen.  
• Brugmansia vulcanicola: zeldzaam. Glanzend blad en gele tot bruinrode bloemen met een gele binnenzijde.