Chrysanthemum 'Anastasia'

Naam: Chrysanthemum 'Anastasia'

Nederlandse naam: chrysant

Familie: Asteraceae/ Compositae

Standplaats: Geen volle of directe zon maar wel veel licht. Bij voorkeur een koele plek.

Water: Houd de potgrond vochtig, maar vermijd teveel water. De combinatie van koude en vocht doet de bloemen rotten. Planten in potten kan je best in water dompelen zodat ze volop water kunnen opzuigen.

Algemeen: 'Anastasia' is een eigentijdse chrysant' die zich kenmerkt  door de fraaie grote spinvormige bloemen die gevormd worden door talrijke smalle, lange lintblaadjes in warme en frisse kleuren zoals limoengroen 'Anastasia' is een pluischrysant. 'Pluizen' wil zeggen dat men als de bloemknoppen verschijnen, alle bloemknoppen weghaald worden ,behalve de hoofdbloemknop.Uit die ene bloemknop groeit dan één forse bloem.

Bijsluiter voor kamerplanten

Goed om weten!

Om chrysanten over een lange periode te kunnen aanbieden moet de bloei gestuurd worden. Dit gebeurt door de daglengte te verkorten door te verduisteren (het zonlicht kunstmatig aan de plant onttrekken).

Wanneer de dagen korten gaan chrysanten over van vegetatieve groei (groei) naar een generatieve (bloei). Je bekomt bloeminductie bij chrysanten door kunstmatig de planten zo'n 13h donker te houden. Dit kan op een natuurlijke manier gebeuren in de periode tussen september en november. 

De naam chrysant komt uit het Grieks en betekent Gouden bloem (goudgele bloem). Deze bloem werd reeds in 500 vC door Confucius beschreven en kwam rond 1700 naar Europa. Ook in de Japanse mythologie speelt deze bloem een belangrijke rol. Bovendien voert de Japanse keizerlijke familie al tien eeuwen lang een gouden chrysant met 16 kroonblaadjes in haar embleem. De rode cirkel op de Japanse vlag is in werkelijkheid een chrysantenhart, zonder de blaadjes. Het is enkel in België, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk en Hongarije dat de chrysant vooral met Allerheiligen wordt geassocieerd.

Hoewel de Nederlander Jacob Layn al in 1688 de chrysant invoerde in de Lage Landen, was het toch de Franse kapitein Blanchard die pas in 1789 de drie grootbloemige stammoeders van de huidige kerkhofchrysanten uit China meebracht naar Marseille.

Vanaf de jaren 1950 verving men de grootbloemige variëteiten meer en meer door middelgrote en kleinbloemige hybriden, om zuiver economische redenen (stook- en loonkosten). (bron De plantencode  Marcel De Cleene / Davidsfonds)