Crosne - Japanse andoorn

Wetenschappelijke naam

Stachys affinis

Nederlandse naam

Familie

Lamiaceae, Lipbloemenfamilie

Indeling

Wortelgroenten

Herkomst

China en Japan (Zoals de Nederlandse naam doet vermoeden)

Algemeen

Winterharde, kruidachtige plant met kruipende, ondergrondse stengels die aan het uiteinde kleine, puntige, geribbelde knolletjes dragen. De knollen bestaan uit een aantal internodia en zijn op de knopen ingesnoerd. De reservestof in de knol is geen zetmeel maar stachyose (dit is een tetrasacharide Crosne maakt als enige groente deel uit van de Lamiaceae, de familie waartoe ook kruiden en aromatische planten zoals munt, lavendel en rozemarijn behoren. Vanuit Japan is deze groente door de Fransen in de 19de eeuw naar Europa gebracht. Het zou een zekere mijnheer Pailleux geweest zijn die ze voor het eerst in zijn moestuin teelde, en hij noemde ze naar zijn woonplaats Crosne in Frankrijk (onder Parijs, departement Essonne). Nu nog steeds komen de meeste Crosne-knollen die je in de handel vindt uit Frankrijk. Aanvoer van oktober tot april.

Teelt

Heel eenvoudig te telen. Opletten want de plant kan flink woekeren! Daarom kun je crosne ook best in een grote pot telen. Bij ons maakt de plant niet altijd bloemen en dus ook geen zaad. Om te telen stop je in maart enkele knolletjes in de grond, zo'n 8 cm diep en zet ze +/- 15 cm uit elkaar. Crosne wordt zo'n 50 cm hoog. Oogsten voor de eerste vorstperiodes. Het is ook mogelijk om plantgoed aan te schaffen en dit in potten uit te planten.

Culinair

Rauw heeft crosne een fijne, nootachtige smaak die doet denken aan schorseneer, aardpeer. Kan zo in een salade verwerkt worden. Geroosterd als borrelhapje. Koken, bakken,blancheren, wokken, frituren, in tempurabeslag zijn andere mogelijkheden. Crosne is rijk aan eiwitten en koolhydraten. Moeilijk te schillen. Niet schillen, enkel afborstelen of spoelen met koud water of in een theedoek rollen met grof zeezout..

Bewaren