Fagus sylvatica - Gewone beuk

Naam

 Fagus sylvatica

Nederlandse naam

 Gewone beuk

Familie

 Fagaceae

Hoogte

 30-35m

Herkomst

 Midden- en West-Europa

Blad

 Ovaal tot eivormig met stompe punt, donkergroen  Bladrand is gegolfd, gaafrandig  Tegenoverstaand, kortgesteeld, tot 10cm lang

Bloei

 Hangende bloemkatjes in april-mei.  Windbestuiving. Eenhuizig. Onopvallend.  De vruchten zijn driehoekige, glanzend, bruine  eenzadige nootjes die in het najaar (september)  verschijnen. Ze zitten in een geborsteld napje  dat met fijne stekels is bezet.  De verspreiding van de nootvruchten gebeurt  door vogels en eekhoorns.  De oliehoudende zaden werden vroeger als  voeder voor varkens gebruikt.  

Algemeen

 Een imposante boom die hoog en breed wordt.  Een echte woudreus met rijkvertakte,  uitspreidende kroon.  Volwassen exemplaren kunnen tot 35 m hoog  worden.  De schors is zilver- tot loodgrijs en relatief dun.  Het blad krijgt in de herfst een mooie geelbruine  herfstkleur.  De boom wordt zowel als solitaire boom gebruikt  maar ook als haagplant.  Het is een populaire boom voor bossen en parken.

 Hij vormt een rechte, lange cylindrische stam.  De oude bast kan beschadigen bij blootstelling  aan felle zon.  Omdat de boom veel oppervlakkige wortels  aanmaakt krijgt de beplanting onder deze  bomen weinig kans.  Verdraagt weinig concurrentie.  Voorkeur voor een niet te vochtige, goed  doorlatende, maar vochthoudende, humusrijke  grond.  De wortels zijn gevoelig voor een te natte  bodem, zware kleigrond of sterke uitdroging.

 Het hout is bleekroze gekleurd en hard.  Het wordt veel gebruikt in de meubelindustrie,  voor trappen, multiplex, houtdistillatie,  speelgoed, parket, brandhout.  Van beuk bestaat ook een variëteit met donker-  rode bladeren, de Rode beuk  (Fagus sylvatica  'Purpurea') die vaak als sierboom wordt gebruikt,  maar in bosverband zeldzaam is.