Kiezen voor geel !

                                                                    De wereld van de familie Dujardin- Uitdenhove* Kiezen voor geel

Sommige mensen hebben een probleem met de kleur geel in de tuin. Hoewel het de kleur is die bij Azteken en boeddhisten respect afdwong en afdwingt, is het voor anderen dan weer een kleur die je eerder associeert met de reklameborden in een drukke winkelstraat of in het decor van een filmset, dan in de tuin. Het zou kunnen dat die mensen te weinig in de natuur vertoeven, want als je om je heen kijkt kun je niet ontkennen dat geel een kleur is die we heel vaak tegenkomen. En wie klaagt er als heel vroeg in het jaar de winterakonieten (Eranthis hyemalis) hun bloemen tonen in de kale tuin of als wat later de narcissen de lente aankondigen?

We moeten echter ruiterlijk toegeven dat planten met gele bloemen niet echt tot ons cultureel erfgoed behoren en dat er wel wat kanttekeningen bij gemaakt kunnen worden: te opvallend, te fel, te dominant, te opdringerig, te zonnig... Het probleem zit hem echter niet alleen in de kleur maar meer, denk ik althans, in de grootte en de vorm van de bloemen. Neem nu de dahlia’s! Laten we wel wezen ze hebben zeker en vast een reden van bestaan (al was het maar als snijbloem) en ze horen misschien thuis in een zogenaamde ‘boerentuin’, maar het is toch niet evident om ze te combineren met andere bloemen.

Dat gele bloemen toch thuishoren in een tuin maar dat ze wat minder blikvanger en minder fel moeten zijn hebben de kwekers en veredelaars goed begrepen. Er wordt bij de ontwikkeling van nieuwe soorten echter niet alleen gesleuteld aan de kleur en bloeitijd, maar ook zeker aan de grootte van de bloem. Die mag tegenwoordig een maatje minder hebben. Light is nu eenmaal een trend.

Het is misschien een bijkomend voordeel dat de kleur geel in het lichtspectrum zowat in het midden ligt, waarbij hij aan de ene kant via groen overvloeit in blauw en aan de andere kant via oranje naar rood. Dit maakt het waarschijnlijk een stuk  makkelijker voor veredelaars om veel variatie aan te brengen in het gele kleurenscala. Denk bijvoorbeeld maar aan de diverse cultivars bij Achillea millefolium zoals: ’Hella Glashoff’ : zachtgeel ‘Wesersandstein’ : geelrood ‘Terra Cotta’ : oker ‘Taygetea’ : citroengeel

Ook bij andere planten werd en wordt er flink geëxperimenteerd: Rudbeckia, Helenium, Kniphofia, Helianthus… Bij die laatste zit een echte aanrader: Helianthus ‘Lemon Queen’ Deze beschikt over heel wat kwaliteiten zoals een langdurige en rijke bloei met mooie citroengele bloemen die op stevige stengels staan die tegen een windstoot kunnen en geen last hebben van de zwaartekracht. Hoeveel redenen heeft een mens nodig om een plant een plaats in de tuin te geven? Zeker op je boodschappenlijstje zetten!! Door zijn late en lange bloei valt hij trouwens ook mooi te combineren met Aster-soorten, Agastache en Echinacea-soorten. Echinacea ‘Sunrise’ (crèmegeel) is trouwens ook zo’n aanrader. En om de dahlia’s niet te vergeten moet u volgend jaar eens uitkijken naar ‘Glorie van Heemstede’. Deze bewijst duidelijk dat ook dahlia’s recht hebben op een plaats in de border.   Meneer Dujardin  07 oktober 2006

*Wekelijks ontvangen we bij groennet reacties of opmerkingen van bezoekers die ons op één of andere zaak willen attent maken. Eigenlijk hebben we daarvoor geen aparte rubriek en toch vinden we die reacties soms te leuk en te waardevol om er niets mee te doen. Daarom hebben we besloten om deze te verwerken en in een leuk en leesbaar jasje te stoppen. We noemen het de column van de familie Dujardin-Uitdenhove.

Als de reactie van vrouwelijke bezoekers komt, zal mevrouw Dujardin- Uitdenhove aan het woord komen, komt ze van mannelijke bezoekers is het meneer Dujardin die ondertekent. De inhoud van de teksten is dus gebaseerd op reacties van onze bezoekers maar werd bewerkt en herwerkt onder redactie van Eddy Geers.