Koolwitje

• Het grote koolwitje - Pieris brassicae
• Het kleine koolwitje - Pieris rapae
• Het kleine geaderde witje - Pieris napi
   

Het grote koolwitje heeft groengeel gestreepte rupsen met zwarte stippen. Het kleine koolwitje heeft lichtgroene rupsen met gele lengtestrepen Het kleine geaderde witje heeft donkergroene fluweelachtige rupsen met witte stippen.

SYMPTOMEN
In de bladeren van kolen en sommige sierplanten zoals Oost-Indische kers worden gaten gegeten. De rupsen kunnen grote schade aanrichten bij de kolen door ze aan te vreten maar ook door ze te bevuilen met hun uitwerpselen.

Er kunnen tot 3 generaties per jaar ontstaan. De achtereenvolgende generaties verschijnen van maart tot in november, maar vooral in mei-juni en juli-augustus. De peervormige eitjes worden afzonderlijk afgezet aan de onderzijde van een blad. De groene onbehaarde rups treft men aan van eind april tot in de winter. De pop overwintert.

BESTRIJDEN
Door de planten af te dekken met insectengaas kan je problemen voorkomen. Als biologisch bestrijdingsmiddel kan de bacterieziekte Bacillus thuringiensis gebruikt worden. De hooiwagen en het lieveheersbeestje zijn natuurlijke vijanden.

BIJKOMENDE INFO
Koolwitjes en aanverwante vlinders van het geslacht Pieridae geven hun partner een luchtje mee dat andere vlinders afstoot. Dat heeft promvendus Johan Andersson van het Koninklijk Instituut voor Technologie in Stockholm ontdekt. Het luchtje in kwestie is methylsalicylaat. De mannelijke vlinder draagt deze stof tijdens het paren op het vrouwtje over. Volgens Andersson hebben beiden daar baat bij: het mannetje hoeft zich geen zorgen meer te maken over concurrentie en het vrouwtje wordt niet gestoord terwijl ze haar eitjes legt. In de praktijk blijkt het 'anti-afrodisiacum' daarvoor precies lang genoeg te blijven hangen. De ontdekking kan een manier opleveren om overlast door vraatzuchtige rupsen te voorkomen. Sproei met methylsalicylaat en de koolwitjes komen niet meer aan paren toe.