MijnTuin.org
Wil je gepersonaliseerde informatie ontvangen over jouw tuin?
Heb je reeds een MijnTuin.org account? Aanmelden
Registreer je nu gratis!

Oktober

410 x gelezen
Eddy G. door Eddy Geers Volg Eddy G.

Oktober


Velen verfoeien de herfstmaanden oktober en november. Maanden die volgens hen regelrecht afstevenen naar verval. De tuinliefhebber niet. Die houdt misschien zelfs meer van de herfst dan de zomer. Eens augustus is gepasseerd, stroopt hij zijn mouwen op.

Sinds juni zijn ook mijn nieuwe tuinplannen gesmeed. Elke verandering die in de tuin moet worden aangebracht, staat genoteerd in een schrift. Met mooi regelmatig handschrift werden in juni de eerste regeltjes netjes neergepend.

Aanvankelijk stond er veel ‘misschien’ achter elke wijziging. Naarmate het zomerseizoen vorderde werden de meeste ‘misschiens’ doorstreept en vervangen door uitroeptekens. Het handschrift werd driftiger en de zinsbouw slordiger. Vele spontane gedachten dwarrelden als vlinders door mijn hoofd: vluchtige, visuele beelden die zich als een film op mijn netvlies projecteerden en die even vlug verdwenen.

  <td width="200> <img alt=" "="" data-cke-saved-src="https://d3pn87gpdw6pbm.cloudfront.net/groennet/uploadedImages/gb_Afbeelding_390_b.jpg" src="https://d3pn87gpdw6pbm.cloudfront.net/groennet/uploadedImages/gb_Afbeelding_390_b.jpg">

Zulke droomtoestanden zijn typisch voor elke tuinfanaat. In de vroege zomer wellen ze spontaan op wanneer we voor onze borders staan. De ideale border ontvouwt zich als een visioen, en daarom moet alles snel genoteerd worden.

“Tussen Rosa ‘English Garden’ moet meer witte kantbloem (Amni major) staan. Ook witte ereprijs moet ertussen, maar niet te veel. Bronzen venkel zal ik meer achteraan zetten en tussen Calamagrostis acutiflora ‘Karl Foerster’ wil ik hoge witte Veronicastrum virginicum. Misschien ineens in november ook de ‘English Garden’ rozen wat verder uit elkaar zetten zodat er ook nog kluwenklokjes bij kunnen.” Snel noteer ik voordat het visioen als een zeepbel uiteenspat. Regelmatig loop ik in de zomer al mijn borders af. Met mijn schrift in de hand doorstreep ik wat verleden week nog ideaal leek en vandaag totaal niet kan.

Ik zet uitroeptekens achter dringende zaken: Veronica gentianoides uitbreiden!Persicaria amplexicaule en Geranium psilostemon verwisselen!Aspodeline moet vanuit de rode border overgebracht worden naar de overkant! Dat deel is te flets en de felgele, smal opgaande aren van Aspodeline kunnen hieraan verhelpen.

Ook doornloze braam staat in vette letters aangegeven. Hij moet verplant worden wegens woekerneigingen rondom het bescheiden boogje waar hij nu staat. Andere klimmer zoeken! heb ik er naast gezet, tweemaal onderlijnd.

 

Zo heb ik nu – samen met vele tuinliefhebbers – een besmeurd tuinwerkschrift dat volgekrabbeld staat met wijzigingen. Het is herfst en wij zijn opgetogen. Waar de gewone mens al enigszins licht depressief en zuchtend zijn zetel opzoekt, klaagt over de nakende winter en met heimwee terugdenkt aan de zomers van weleer, zo lopen wij -  tuinfreaks – uitbundig fluitend door de tuin. ‘Volgend jaar wordt alles nog prachtiger, nog kleurrijker, nog voller…’, zo dromen wij. Dus stropen we onze mouwen op, slaan het werkschrift open en beginnen er aan.

Greet Berghmans

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Log in om een reactie te plaatsen