Pyracantha - Vuurdoorn
![]() |
Naam |
Pyracantha |
Nederlandse naam |
Vuurdoorn |
Familie |
Rosaceae |
Herkomst |
Zuid-Europa (Turkije en de Kaukasus) |
Categorie |
Heesters. Bladhoudend of semi-bladhoudend |
Hoogte |
3-4 m |
Breedte |
2- 2.5 m |
Blad |
Smalle tot 3.5cm lange bladeren. |
Bloei |
Kleine witte bloemen in platte schermen. Bloemen met 5 kroonbladen. Later verschijnen de felgekleurde bessen die vaak gedurende de ganse winter aan de takken blijven, als ze niet worden opgegeten door vogels. |
Bloeitijd |
Mei- Juni Bessen: september- oktober |
Standplaats |
Goede humusrijke grond. Zon of schaduw. Beschermen tegen koude wind. Op een zonnige plek zal de bloei rijker zijn. Niet te vochtige grond. |
Algemene kenmerken |
Een los uitgroeiende heester met flinke doornen. De brede, opgaande groeiwijze maakt de plant geschikt als solitair, als haag (ondoordringbaar) of geleid langs een muur of schutting of als bodembedekker. Ook voor blokhagen. De hybride-soorten zijn goed bestand tegen schurft en bacterievuur. In deze soorten is het vooral de kleur van de bessen die de doorslag geeft bij de keuze. Pyracantha is in principe wintergroen maar in ons klimaat kan dat bij strenge winters eerder halfwintergroen zijn. |
Snoeien |
Hangt af van de toepassing: als leistruik moeten de takken geleid worden en regelmatig getopt om de plant te stimuleren om extra uitlopers te vormen. Dat gebeurt in juni of in het najaar (oktober/november). Te groot geworden struiken kunnen in maart gesnoeid worden om de vorm te behouden. |
Cultivars |
|
|
![]() |
Er zijn nog geen reacties.
Log in om een reactie te plaatsen