natuur en cultuur

Iedereen zal aan de foto's kunnen zien dat ik de gehele woonomgeving reken tot het nieuwe domein Hertenduin. De wijze waarop deze trits aan betekenissen en namen en begrippen, en ook de beheersing, tot mijn denken toegang heeft gevonden is meer een zaak van mystiek of, zo men wel, filosofie. Maar reken erop dat nieuwe wet- en regelgeving op het punt wonen en woonomgeving ook staatkundig tot de toekomst behoort in de lage landen.

Tot nu toe heb ik nog geen foto-opname's laten zien van het kleine oorspronkelijke bosgebied ongeveer een 30 meter van mijn huis, dat heel bijzonder is hoewel je er echt oog voor moet hebben om dat te zien. Het betreft een restant van wat eens een groot bosgebied is geweest in het Graafschap Holland, en ik heb mij ervan overtuigd dat het rijke jachtgebied tot aan het hof van de Hertogen van Bourgondië bekend was, die mijn locatie noemden 'het Hertenbos nabij Haarloheim' omdat in de stad Haarlem, dat iets noordelijker ligt dan Heemstede, een jachtslot was (nog steeds te zien als het Stadhuis van Haarlem aan de Grote Markt)  van de graven van Holand, die natuurlijk het houtvesters-  en jachtrecht bezaten op het bos en die rechten konden verlenen aan wie in de gunst stond.

Ook is het zo dat ik sporen heb aangetroffen en daarvan ook wel ruwweg wat bewijzen heb dat het bosgebied in de aandacht van Carel Linneaus is geweest, die iets zuidelijker heeft gewerkt ten tijde van 1732/1738 op het landgoed de Hartenkamp  = https://nl.wikipedia.org/wiki/de_Hartenkamp  Dat hij het boomheiligdom heeft aangeplant, als man van de Verlichting wist hij van dat soort dingen af, dat midden in het bossage de scheiding uitmaakt tussen het oorspronkelijke wilde bos aan de zuidkant en het meer tot parkachtig bos verheven noordelijke gedeelte, waar ook kastanjebomen zijn aangeplant, lijkt mij zeer waarschijnlijk. Tot in de jaren '60  van de vorige eeuw is er in dat bosgebied gejaagd op klein wild. Nu staan er de verzorgingshuizen Kennemerduin en het Overbosch, en is de eens als buitenplaats bekende en later ook tot zorgvoorziening gebouwde locatie Kennemeroord thans particulier bewoond. Maar eveneens is aan de noordzijde de plek geweest waar de herberg de dorstige Kuyl gelegen was, waarvan nog enkele gebouwen in gerestaureerde vorm over zijn.

Waar ik woon was vroeger de bodemgesteldheid een vorm van geestgronden, dat betekent dat de duintjes van het eindduin waren geëgaliseerde en gemengd met de laagveengrond daaronder. Heel vroeger kwam de zee dus ongeveer tot aan de drempel van de voordeur van mijn portiek, maar ik ben er niet geheel zeker van welke tijd dat geweest kan zijn, ik denk dat dat een paar keer is voorgekomen en houd de laatste keer op ca. de 10e eeuw. Vanaf de 17e eeuw zijn er tuinderijen en bleekvelden geweest op dat stuk grond, en uiteindelijk hebben de wasserijen en de tuinen in 1985/'86 plaats moeten maken voor de nieuwe wijk waar 'mijn kasteel' midden in staat.

Ik bedoel dus met mijn deelname aan 'MIJN TUIN' dat ik tevens een interpretatie aanlever voor de eigen woonomgeving, want een tuin vormt in God's ogen een kostbaar stuk natuur waarvoor wij mogen zorgen en dat wij als het ware met iedereen mogen delen, hoewel je mij niet zomaar op het terras van de benedenburen zult zien zitten.

groetjes van 'graaf Clef'