Nieuwjaar

Het is weer Nieuwjaar en de zon schijnt. Een beetje. Maar het is toch al iets na al die regendagen in december. Aan alle tuinliefhebbers een gelukkig Nieuwjaar met veel tuinplezier. Ach, ik weet het, het klinkt cliché. Maar toch. Ik heb zojuist een toerke gedaan rond mijnen hof. Ik ben nogal rap rond maar vanaf nu is toch alle dagen iets nieuws te bespeuren. Als het niet vriest dat het kraakt wel te verstaan. Het is eigenlijk een beetje te zacht voor de tijd van het jaar. De eerste helleborussen staan te bloeien. En een rozenstruik lijkt ook niet van ophouden te weten. Ook enkele anemonen zijn te vroeg uit hun winterslaap gekomen. Maar het geeft een beetje kleur. En dat kunnen we in deze donkere periode wel gebruiken. 
Ook mijn ‘Red Sentinel’ appeltjes staan er schitterend bij. Hoewel de merels de weg naar de boom hebben gevonden. Over die merels is veel te doen tegenwoordig. Bij mij vind ik ze wel nog in voldoende aantal, lees teveel. En nu ga ik al de vogelliefhebbers en biologen op mijn kop krijgen als ik zeg dat die beesten weinig nuttigs verrichten in de tuin. Tenzij je op tijd uit je bed wil gefloten worden in de zomer. Er zijn nuttige toepassingen in de biowereld onder andere bestrijding met aaltjes en dergelijke. Maar vogels, die doen maar weinig nuttigs voor de planten. Als er een struik vol rupsen zit zie je daar bv geen meesjes en consoorten op ten aanval  gaan. Ook lieveheersbeestjes zijn zo een mythe. Laat ze maar proberen een struik vol bladluizen onder toom te houden. Het zal niet lukken. Kijk maar rond u, er zijn nog voorbeelden. 
Niet dat ik zo een voorstander ben van de gifspuit. Het is best de kerk in het midden te houden. Onkruid verdelgen is ook zo een kwestie. Niemand die echt weet of het schadelijk is. De grootste verbruikers mogen vrolijk spuiten en de tuinliefhebbers mogen de ganse dag op hun knieën afzien. Zonder veel resultaat dan nog. Ge kunt ook een brander gebruiken. ’t  Zal nog wat rapper groeien dan voorheen. En ge moet nog chance hebben dat ge uw tuinhuis niet in de fik steekt.
Maar goed, elk zijn gedacht. De laatste maand van het vorige jaar was wel nat en donker maar ideaal weer om te snoeien. Zo heb ik mijne kastanjeboom ook eens goed onder handen genomen. Die staat er nu een goeie twintig jaar en hij zou niet te groot worden zei de boomkweker waar ik hem kocht. Ik heb dat daar indertijd geplant om in mijnen ouden dag in de zomer wat schaduw te hebben. Op een bankske samen met mijn vrouw. Een beetje teveel romantisch gedacht. Man, man, ik zat daar niet alleen in de schaduw, ik zat bijna in den donkeren. En onder die boom was het een beetje woestijn aan het worden.  Ik heb er maar eens goed mijn ding mee gedaan. Het is nu nog ne schone kapstok. En het is echt een schoon zicht nu met al die vogeltjes in het voederhuisje aan die boom.