Mijn held Monty

Een tuinier met charisma, die weet wat hij doet, gepassioneerd is en het ook nog eens goed kan uitleggen. Hij is 62, Monty Don, maar hij mag altijd eens in mijn tuin passeren. Voor wie hem niet kent: Monty is de tuingoeroe van Groot-Britannië. Hij heeft z’n eigen reeks op Netflix, waar ik met open mond zit naar te kijken. Monty is mijn held, ja.

In Big Dreams, Small Spaces helpt Monty amateur-tuiniers hun droomtuin te verwezenlijken. Het mooie is dat hij daarvoor geen onrealistisch budget nodig heeft. Met enkele slimme ingrepen kan je al veel veranderen, zo laat hij zien. Bovendien vertrekt hij van een plan dat de bewoners zelf hebben getekend, dat maakt het persoonlijker en geeft meer voldoening. Uiteraard durft er wel eens iets te schorten aan dat plan: te ambitieus, te ingewikkeld, te sober — Monty ziet het meteen. Hij stuurt bij en steekt de handen uit de mouwen. Hij helpt met opruimen, snoeien en planten. Daarna komt hij nog enkele keren op bezoek om te zien hoe de werken vorderen.

Natuurlijk komt er wanhoop en stress aan te pas als de deadline nadert — het is tenslotte tv — maar dan volgt de grote onthulling en kan je zien hoe hard de mensen echt gewerkt hebben om hun droom te verwezenlijken.

In mijn favoriete aflevering klaagt een vrouw over haar kale en lelijke (typisch Britse) voortuin. Ze wil niet alleen de voortuin opfrissen, ze wil er ook graag mooie groenten kweken. Niet alleen voor zichzelf, ze wil de hele buurt erbij betrekken. Een echte ‘community-tuin’. Iedereen mag helpen zaaien, planten en oogsten wat ze willen. Is dat geen mooi idee? Samen tuinieren in plaats van elk in zijn eigen hof of stukje volkstuin? Het is natuurlijk een moeilijke oefening, want wie gaat er met de mooiste tomaten lopen en wie is er té hoffelijk en blijft dus met lege handen achter? Misschien iets voor in mijn eigen voortuin?

Dat heb je natuurlijk met zo’n aanstekelijk enthousiasme: je krijgt meteen zin om zelf weer stukken tuin en moestuin om te ploegen, en plannen te maken waarover Monty vast zou zeggen, meevoelend hoofdschuddend: It’s bonkers.