De beste structuurplanten voor je border

Je hebt hard gewerkt aan je border. Je hebt de juiste planten geselecteerd en de kleuren zorgvuldig gecombineerd. Maar op de een of andere manier is het resultaat toch niet naar je zin. De kans is  groot dat je border dan te weinig structuurplanten bevat. Structuurplanten zijn forse planten met een duidelijk silhouet en een opgaande groeiwijze die vanaf het voorjaar tot in de winter hun vorm en structuur behouden. Het zijn de blikvangers van je tuin, de planten waar het oog direct naartoe getrokken wordt.

Met alleen borderplanten als daglelies, salvia's en tuingeraniums, hoe mooi ze ook zijn, red je het niet. Natuurlijk zijn deze zomerbloeiers onmisbaar als het gaat om kleur in de (vroeg)zomerborder, maar wanneer ze uitgebloeid zijn, hebben ze verder weinig toegevoegde waarde. In het beste geval heeft zo'n plant aardig blad, maar daar houdt het dan wel mee op.

Als je wilt dat je border blijft boeien tot laat in het seizoen, heb je structuurplanten nodig. Planten die, ook als ze uitgebloeid zijn, overeind blijven en niet bij de eerste de beste najaarsstorm als luciferhoutjes afbreken. De kleur mag dan weg zijn, maar de vorm van de planten zorgt ervoor dat de structuur van de border behouden blijft. Een dergelijke border heeft ook waarde voor de insecten in je tuin die er in de winter een schuilplaats vinden. Veel vaste planten zijn geschikt voor deze rol, maar mijn favorieten zijn: 

• Eupatorium maculatum 'Purple Bush' of 'Atropurpureum' (koninginnenkruid) 
• Vernonia crinita 'Mammuth' (ijzerkruid) 
• Rudbeckia nitida 'Herbstsonne' (zonnehoed) 
• Agastache 'Blackadder' (dropplant)
• Veronicastrum virginicum (virginische ereprijs)
• Sedum Telephium 'Matrona' (vetkruid) 

.

Eupatorium en Vernonia hebben schermvormige bloeiwijzen. De pluizige zaadhoofden zien er nog lange tijd aantrekkelijk uit. Als ik moest kiezen tussen de twee, zou mijn voorkeur uitgaan naar de Vernonia. De kleur van de bloemen is wat uitgesprokener en deze plant verdient absoluut de hoofdprijs voor het mooiste zaadhoofd. De oranjeachtige pluizebolletjes zien er zelfs maanden na de bloei nog prachtig uit. Zeker in het licht van een laagstaande najaarszon. Gelukkig hoefde ik niet te kiezen, ik heb ze dus gewoon allebei aangeplant!

De zonnehoed, Rudbeckia nitida 'Herbstsonne' heeft mooie gele bloemen. Deze plant kent een lange bloeitijd. De bloei start in de nazomer tot eind oktober. De plant doet zijn naam eer aan want de goudgele kleur van de bloemen licht als een zonnetje op tussen de herfstkleuren. Rudbeckia nitida stort niet in na de bloei en de uitgebloeide bloemen geven structuur aan de wintertuin. Houd er rekening mee dat deze plant hoog wordt. In onze wat vochtigere halfschaduw border ruim twee meter.

Agastache en Veronicastrum vormen met hun aarvormige bloeiwijze een soort uitroepteken in de border. Ze worden wat minder hoog (ca. 1.20 meter). De bloemen blijven ook na de bloei intact. Ik plant ze in groepen van drie. Als je zo'n groepje een aantal keren herhaalt, creëer je een soort rode draad in de border die het gehele seizoen voor structuur zorgt. Bij de Veronicastrum wordt na de bloei ineens heel duidelijk dat de plant familie is van onze inheemse weegbree. De zaadstengels zien er namelijk precies hetzelfde uit!

Sedum telephium 'Matrona' is de plant van je dromen: hij begint al vroeg in het jaar te groeien met aantrekkelijk bronsgroen loof en bloeit in de nazomer met grote lichtroze bloemschermen die de hele winter intact blijven. Fantastisch! Overigens zijn de meeste Sedum telephium soorten geschikt om als structuurplant te gebruiken (lees ook mijn blogpost over sedums).

Op mijn tuinblog kun je meer foto's van deze planten bekijken. 
Meer tips voor een prachtige border? Lees dan ook mijn blogpost '10 tips voor een fantastische border'.

www.tuinierenopzand.blogspot.com