Ons privacybeleid werd gewijzigd. Meer informatie omtrent welke maatregelen, welke persoonsgegevens, waarom en hoe we uw persoonsgegevens verwerken, vindt u terug in onze privacyverklaring.

MijnTuin.org

Wil ook jij specifieke informatie ontvangen over jouw tuin?

Heb je reeds een MijnTuin.org account? Aanmelden

Mijn Tuin - avonturen en ontdekkingen 1

 Notitie  •  Gemaakt op: 13 Apr 2015

Mijn Tuin ... het begint iedere keer weer meer van mij en mij te worden. Soms ben ik er de hele dag zoet mee. Als ik in het tuinhuis heb geslapen, sta ik als vanzelf vroeg op en met mijn eerste kop latte geniet ik van het groen en de opgaande zon om na amper 10 minuten mijn tuinlaarzen aan te trekken en "even" een beetje groen weg te trekken. Voor ik het weet sta ik uren in mijn nog net niet pyjamabroek te werken. Prop ik een boterham naar binnen om halverwege weer "even" wat te doen. En soms ga ik na een werkdag de tuin in en kom ik tot volledig tot rust van het "even" wat doen. Ik kan het niet helpen maar als ik in een drukke vergadering zit en het me even teveel bla bla wordt, dan denk ik aan mijn tuin en dan kan komt er een soort zen gevoel over me. Heerlijk dat ik dus ook in gedachten voor een momentje in de tuin kan zitten. Maar er daadwerkelijk zijn is pas echt een zegen. De waan van de dag, de hectiek in mijn schouders en de zorgen voor morgen trekken langzaam weg. In 2 uurtjes tijd is de blik op oneindig en zijn mijn lijf en hoofd weer fris, moe en tevree. Dan stap ik in de auto om terug te keren naar de stad, en voel me enorm blij. Het drukke stadse leven is fijn, het tuinleven brengt me rust. Werken brengt me een andere voldoening dan het bezig zijn in de tuin. Wat een geluksvogel dat ik bijna iedere dag van beide werelden kan genieten.

Dit eerste tuinjaar ontdek ik ook steeds weer. Dat een van de borders, waar ik vorig jaar niets aan heb gedaan, is vergeven met een fijnbladig kruid met piepkleine witte bloemetjes die zich als een spinneweb over de grond verspreid heeft en alle andere jonge plantjes inpakt. Lastig weg te halen omdat je dan dus ook het leuke grut weghaalt. Ik pak dan het mini-harkje dat ik voor mijn stiefkind van 5 jaar heb gekocht. Dat werkt prima, ookal duurt het lang voor er een stuk grond weer adem krijgt. En in dezelfde border veel hardnekkige grassprieten. Wat een ellende. De neiging om er met grof geweld tegenaan te gaan, kan ik onderdrukken. Dan woel ik het alleen maar om en sta ik binnenkort weer zuchtend te trekken. Geduldig ploeg ik mij met allerlei harkjes en stekertjes een weg. En opeens zie ik rode puntjes boven de grond uit steken. Is dat een pioenroos in wording? Ja! En verderop zie ik nog wat ontstaan. Ridderspoor? Ik dacht dat mijn vriend dat in zijn enthousiasme om mij eind vorige zomer te helpen, had weggetrokken met wortel en al. De wilde oregano waarvan ik dacht dat ze dood was, blijkt verscholen onder een laag mos en daar bovenop het spinnekruid. Ik kan het heel makkelijk losharken. Het zachte groene tapijtje onthult de oregano die er alles aan heeft gedaan om zich te ontwikkelen. Ik hoor mezelf zeggen "zo, jij krijgt weer lucht en licht en nu dan flink groeien!". Hahaha. Ik ontdek puntjes van hosta. Dacht ik er 5 te hebben, ik ontdekte er dit weekend nog een paar.

Dat er flink wat uren zijn besteed aan gehurkt weghalen van zevenblad en kruipende boterbloem is te merken. De borders die zijn aangepakt laten hier en daar een heel klein beetje van dat groen zien, en dat is er snel uitgehaald met de onkruidsteker. Ik ben verbaasd hoe snel alles groeit en groen wordt. De klimclematis verschijnt op diverse plekken, de vinca minor heeft een groeispurt en heb ik moeten intomen met de grote snoeischaar. Mijn broddel snoeidwerk bij de rozen, blijkt te resulteren in heel veel blad. Afwachten of er ook rozen verschijnen.

Ook qua tuingereedschap valt er nog wat te leren. Twee spades, waarvan een met een recht blad. Het afsteken van de borders met de rechte gaat strakker en beter dan met de rondgebogen versie. Vorig jaar had ik een goedkoop onkruidstekertje, die na een aantal keren met plakband bij elkaar moest worden gehouden. Wat een hel en ik ging maar door met het krakkemikkige ding. Ik ben nu beter bewapend. Heb steker van een bekend merk gekocht. En waarempel, die buigt niet na 10 keer om. Ik kreeg twee lange onkruidstekers, zodat ik staand het werk kan doen, maar ik kan er niet mee overweg. De een heb ik direct gemold, geen idee hoe, en de andere doet niet wat ik wil. Liever zit ik gehurkt met mijn kleine onkruidsteker. De schoffel heeft een voor mij veel te lange steel, dat werkt niet lekker. Ik heb een grote en twee kleine grasscharen. De twee kleine met een mechanisme aan de bovenzijde. De grote moet ik met twee handen vasthouden. Vorig jaar heb ik de kantjes gedaan met een gewone keukenschaar. Bij gebrek aan beter. Ik had heel vaak blaren. De elektrische kantjesmaaier heb ik nog nooit gebruikt. Leek me handig. Zal er wel gebruik van maken zodra het gras weer echt gaat groeien. Ik heb geen riek. Leek me niet nodig, maar met al die bergen tuinafval mogelijk toch wel de moeite waard om aan te schaffen. Het kleine plastic bladharkje van nog geen twee euro is mijn grote vriend. Ik sleep dat ding overal mee naar toe. Snoeischaartjes in allerlei soorten. Ik raak ze namelijk ook regelmatig ergens in de tuin kwijt. Heb er recent eentje gekocht met een papegaaienbek (?) voor wat dikker takken. Hoe handig! En ik leen nog wel een elektrische heggeschaar.

Ontdekte van de week op Pinterest dat koffieprut goed is voor en tegen van alles. Dus mijn vriend, die in de horeca werkt, heeft opdracht gekregen de koffieprut van de zaak aan mij over te dragen. Tegen slakken bij de hosta's, een weldaad voor hortensia's, handig om mijn zwarte handen (soms MOET ik zonder handschoenen aan wat weghalen...) schoon te scrubben. De koffiedrab schijnt ook anti-allerlei-beestjes te werken. Aangezien ik 350 m2 tuin heb, hoop ik maar dat er flink koffie wordt gedronken.

De verwondering dat mijn werkzaamheden in de tuin echt resultaat hebben, leg ik vast met een foto. Iedere week wordt het mooier, groener, en ook wordt mijn handtekening zichtbaar. En ik groei ook. Voel me sterker worden. Lichamelijk en geestelijk. Ik ben bijna een jaar ziek geweest en sinds ik in augustus vorig jaar de tuin kreeg, voelde ik me iedere week luchtiger, helderder en sterker. Ik ben er van overtuigd dat mijn terugkeer naar de natuur een weldaad is en zal blijven. Mooi he?

 

Alle notities

Reageer