Boerenjasmijn (algemeen)

Algemene omschrijving

De boerenjasmijn is de meest bekende vertegenwoordiger van het geslacht Philadelphus, karakteristiek voor het noordelijk halfrond. De soorten daarvan groeien zowel in Noord-Amerika als in Eurazie(Zuid-Europa, de Kaukasus, in de Himalaya en in Oost-Azie). Hij heeft hetzelfde verspreidingsgebied als de deutzia's, waarmee hij nauw verwant is. hij verschilt ervan door de bloemen met vier bloembladen, een groter aantal meeldraden (20-40), weinig dons op het blad (deutzia's hebben bloemen met 5 bloembladen en 10 meeldraden met stervormig dons).

De jasmijn is afkomstig uit Zuid-Europa en Klein-Azie. Hij maakt al eeuwen deel uit van de gekweekte planten (in Engeland sedert de 16e eeuw). Het is de meest bekende vertegenwoordiger van zijn geslacht, maar nu is hij in de gunst van het publiek voorbij gestreefd door de Aziatische en Amerikaanse soorten, evenals door verschillende cultivars. De instelling Lemoine in Nancy is het meest beroemd door de cultuur van de Philadelphus: men kweekte er de bekendste hybride, P. X lemoinei hort., gevolgd door P. coronarius en P. microphyllus, de Amerikaanse jasmijn, afkomstig uit Colorado en Arizona.

De jasmijn is een recht omhooggaande heester, die snel groeit (scheuten van 150 cm zijn geen uitzondering) en tegenoverstaand blad heeft, min of meer glad, alleen op de nerven behaard en weinig gezaad. De bloemen vormen trosvormige bloeiwijzen aan de uiteinden van de kleine zijtakjes. De ongeveer 3 cm grote bloemen geuren zeer sterk. De jasmijn bloeit eind mei, juni (de exotische soorten bloeien tot augustus). De vruchten zijn doosvruchten. De cultivars hebben vaak gevulde bloemen. Het is een houtachtige soort, die van zeer kalkrijke bodem houdt en vaak te lijden heeft van bladluis. Deze 4 meter hoge struik wordt algemen gebruikt in tunen.