Roodlof

Algemene omschrijving

Roodlof, soms ook rode sla genoemd, is een nog vrij onbekend gewas, dat heel nauw verwant is met groenlof. In feite is het een soort groenlof dat veel rode kleurstof bevat. De plant vormt kleine, rode kropjes en een roodachtig tot groen buitenblad. De teelt van roodlof is vooral bekend in Italië, waar men de plant Radicchio Rosso noemt. Roodlof smaakt wat bitter en je gebruikt het het best in een gemengde salade.

1. Teeltwijzen
Er zijn twee types roodlof en ook twee teeltwijzen, afhankelijk van het type: roodlof van Chioggia, dat geoogst wordt in september-oktober en roodlof van Verona, dat pas na de winter geoogst wordt. Beide types roodlof zaai je niet vroeger dan half juni om het doorschieten te voorkomen. Als je warm wil opkweken in potjes en uitplanten, kan je de teelt natuurlijk wel wat vervroegen. Roodlof zaai je ter plaatse op rijen die ongeveer 30 cm uit elkaar liggen. Na opkomst dun je uit tot op 20-30 cm in de rij. Net zoals bij groenlof zijn de roodlofrassen weinig uniform: eenzelfde ras kan planten geven die enorm verschillen van vorm, bladkleur en kropgrootte.

2. Roodlof van Chioggia
Roodlof van Chioggia zaai je van half juni tot half juli ter plaatse. Dit type wordt ook nog het kropslatype genoemd omdat de plant een vrij vlakliggende groeiwijze heeft.
Belangrijke rassen zijn Cesare en Otello, Vesuvio, Rubello, Palla rossa .
Oogsten doe je vanaf begin september: je snijdt de plant juist boven de grond af. Het losse buitenblad verwijder je.
Dit type roodlof wordt op kleine schaal ook door beroepstelers gekweekt en onder de naam Radicchio op de markt gebracht.

3. Roodlof van Verona/Treviso
Dit type zaai je rond dezelfde periode als roodlof van Chioggia, maar het geeft geen oogstbaar product meer voor de winter, omdat de groeiperiode te kort is. Dit type wordt ook nog witlooftype genoemd omdat de plant een meer langwerpig, opstaand blad heeft en kan ingetafeld worden als witloof.

Roodlof van Verona.

De belangrijkste rassen zijn Rode van Verona en Rode van Treviso. In de winter vriest het loof kapot maar na de winter lopen de wortels opnieuw uit om dan kleine, rode kropjes te geven. Ook hier snij je de kropjes juist boven de grond af. Tijdens de winter bedek je de wortels met stro, takken of droge bladeren om vorstschade te voorkomen. Wil je al tijdens de winter roodlof van Verona of Treviso oogsten, dan moet je ze inkuilen.

4. Standplaats
Roodlof doet het op alle grondsoorten. Zoals bij groenlof en witloof moet je ook hier voorzichtig omspringen met stikstofmeststoffen. De bemesting die aan het vorige gewas gegeven werd, zal meestal volstaan. Roodlof is altijd een nateelt.
 

Uit: Handboek Ecologisch Tuinieren, Velt