Hondsroos

Algemene omschrijving

De hondsroos (Rosa canina) is een in de Benelux van nature voorkomende roos. De struik komt van nature voor in Europa, Noordwest-Afrika en West-Azië. In Noord-Amerika is de plant geïntroduceerd. De struik wordt 1 tot 3 meter hoog. De bladeren en takken zijn groen of soms roodachtig aangelopen. De stekels zijn grotendeels haakvormig gebogen. Rosa canina 'Assisiensis' is een cultivar zonder stekels. De hondsroos bloeit in juni en juli met 4-6 cm grote, witte of roze bloemen. De kroonbladen zijn veel langer dan de kelkbladen. De vrucht is een ovale, rood-oranje, 1,5-2 cm grote rozenbottel. De zaden kunnen zich zonder bevruchting ontwikkelen.

Bodem: Zonnige tot half beschaduwde plaatsen op vochtige tot droge, matig voedselrijke tot voedselrijke, zwak zure tot kalkrijke grond.
Groeiplaatsen: Hagen, bosranden, lichte loofbossen, bermen, struwelen, uiterwaarden, moerasbosranden, duinen (duinvalleien), hellingen, dijken en langs spoorwegen (spoorbermen).

Behoeft weinig onderhoud, desgewenst cultiveren. Door zijn stekels beschermt hij zichzelf tegen vraat. Op de hondsroos komt de bedeguaargal voor, een woekering veroorzaakt door de galwesp Diplolepis rosae.

De hondsroos komt met name langs bosranden, in heggen en in struikgewas voor.
De bloemen worden door bijen bestoven, de bottels worden graag gegeten door allerlei vogels, zoals de koperwiek en de kramsvogel in de maanden december, januari en februari.
De rimpelroos (of Japanse bottelroos) is de afgelopen jaren vrij massaal aangeplant langs snelwegbermen.
Van de rozenbottels wordt onder andere jam bereid. Deze jam is rijk aan vitamine C. Verder bevat een rozenbottel caroteen, vitamine B1 en vitamine B2.