MijnTuin.org
Wil je gepersonaliseerde informatie ontvangen over jouw tuin?
Heb je reeds een MijnTuin.org account? Aanmelden
Registreer je nu gratis!
Foto: Schildersverdriet +

Groeit in 1043 tuinen

Latijnse naam
Saxifraga x hirsuta
Andere benamingen
Hoe-langer-hoe-liever, Menistenzusjes, Steenbreek, Saxifraga x geum
Hoogte
10 - 30 cm
Kleur
Winterhard
Ja
PH
Neutraal
Vochtigheid
Vochtig
Licht
Zon, halfschaduw
Evergreen
Bladhoudend

Algemene omschrijving

Hoe-langer-hoe-liever, menistenzusjes, steenbreek en schildersverdriet zijn synoniem voor een heel ouderwets plantje: Saxifraga x geum. 
Voor de donkerste plaatsen is deze zodenvormende, groenblijvende vaste plant uitermate geschikt.
Hoe-langer-hoe-liever vormt een flink groot rozet. Zoals de meeste soorten van dit geslacht groeit ook deze plant in de bergen. In de Pyreneeën en Ierland, in spleten tussen kalkrijke rotsen doet de plant zijn familie, de steenbreekachtigen (Saxifragaceae) alle eer aan.

Om vat te krijgen op de familie van de steenbreekachtigen worden ze simpelweg onderscheiden op: kussenvormende, rozetvormende en mosachtige soorten. Sommige ervan zijn in staat rotsen te splijten om een groeiplaatsje te bemachtigen. Hoe-langer-hoe-liever wordt mooier en omvangrijker naarmate hij langer op dezelfde plaats blijft staan. Saxifraga is een omvangrijk geslacht. Er zijn wel vijfendertig soorten en legio variëteiten. Hoe-langer-hoe-liever heette eerst Saxifraga umbrosa, de nieuwe naam is Saxifraga x geum. In oude tuinen wordt de plant voornamelijk gebruikt om er randen mee te maken; om looppaden en borders mee af te bakenen. Minder vaak zie je er een plakkaat of grote groep van.

Plant hoe-langer-hoe-liever op een afstand van vijftien tot twintig centimeter. Het rozet wordt vijf tot tien centimeter hoog, de bloemstengels circa dertig centimeter. De plant verbreidt zich met worteluitlopers, te vergelijken met die van de aardbei. Haal in voor- of najaar de uitlopers van de moederplant af en plant ze opnieuw uit.
Plant in zeer humusrijke en vochtig blijvende grond.

Hoe-langer-hoe-liever bloeit in mei - juni. De bloemstengels zijn onbebladerd en met klieren bezet. Ze voelen wrattig aan. Bloemen staan in losse pluimen op het eind van de stengel. In principe zijn ze wit met een rode punt. Vaak ook zijn de bloemen meer roze van tint.

Bladeren zijn diepgroen van kleur en leerachtig. Het blad is gekarteld en omgekeerd eivormig. In de winter verschrompelt het blad om verlies van vocht te minimaliseren. In Ierland groeit de variëteit serratifolia in het wild. Die heeft bloemen zonder rode punten. Het blad van deze variëteit is ook meer langwerpig van vorm. 

Berichten over deze plant