Esparcette

Algemene omschrijving

Foto: Stijn Raymaekers/Waarnemingen.be

https://nl.wikipedia.org/wiki/Esparcette

http://wilde-planten.nl/esparcette.htm

http://www.drachtplanten.nl/PLD.Fotos/O/Onobrychus/Onobrychus.htm

http://waarnemingen.be/soort/photos/7111

http://waarneming.nl/soort/photos/7111

Deze plant is witachtig aanliggend behaard. Zij heeft een opstijgenden stengel.

De bladen zijn oneven gevind, 8-12-jukkig. De blaadjes der hoogere bladen zijn langwerpig, die der onderste eirond, uitgerand. De steunbladen der bovenste bladen zijn eirond-lancetvormig, zij zijn zoo vergroeid, dat zij den stengel omvatten.

De bloemen zijn blauwachtig purper, vrij groot, opgericht en zitten ten getale van 10-20 in omgekeerd eironde, dichte trossen, die ten slotte verlengd zijn en aan stelen staan, die langer zijn dan de bladen, in wier oksels zij zitten. De kelk is behaard, buisvormig met lancetvormige tanden, die 3-5 maal zoo kort zijn als de buis. De vlag is lijnvormig-langwerpig, afgeknot, veel langer dan de zwaarden. De peulen zijn 10-12 mM lang, 5 mM breed, uit den kelk stekend, opgericht, ovaal-langwerpig toegespitst, ruw behaard. 2-5 dM. Juli-September.

Voorkomen in Europa en in Nederland

De plant komt op de bergen in Midden- en Zuid-Europa voor. Bij ons wordt zij wel als sierplant aangekweekt, doch waar zij bij ons in het wild is gevonden, is zij waarschijnlijk wel aangevoerd, nl. alleen bij Rotterdam en Arnhem.

Onobrýchis = van het Grieksche onos: ezel en bruchein: verslinden, dus een voederplant vooral door ezels gezocht.

viciifólia= wikkebladig (PvdM)

Bron; blz. 654, deel 2 van de Flora van Nederland 1909-1911 (3 delen) door H. Heukels. (orginele tekst)