Gewoon reukgras

Algemene omschrijving

Reukgras is een lage tot middelhoge, soms hoge maar dan ijle, verspreid behaarde, overblijvende plant, die bloeit van het midden tot het eind van de lente. Gewoon reukgras, Anthoxanthum odoratum L., is een in kleine pollen groeiende, overblijvende soort uit de grassenfamilie (Gramineae of Poaceae). Gewoon reukgras dankt zijn naam aan de toffee-achtige geur die veroorzaakt wordt door de stof cumarine.

Vanouds is Reukgras in de eerste plaats een bewoner van hooilanden en hooiweiden op matig droge tot vrij vochtige grond. Matige betreding en enige beweiding verdraagt het goed, maar het verdwijnt bij sterke bemesting en in het algemeen bij intensief bodemgebruik door moderne landbouw. Voor het natuurbeheer is het een zeer positieve eerste indicatorsoort die zich snel doorheen percelen kan uitbreiden. Graslanden waarin Gewoon reukgras zich uitbreidt zijn zonder twijfel op weg naar een hogere biodiversiteit.

Gewoon reukgras groeit in graslanden, maar heeft daarbinnen een vrij brede ecologische range. De soort komt op de meeste bodemtypes voor en is vrij tolerant voor wat betreft het vochtgehalte van de bodem. Alleen op zware kleibodems is ze uitgesproken zeldzaam. Brakke milieus worden eveneens gemeden. In halfnatuurlijke omstandigheden kon de soort tot het begin van de twintigste eeuw in principe dan ook ongeveer overal voorkomen, met uitzondering van delen van de Polders.
Tegenwoordig is het vooral de bemestingsgraad die bepaalt in welke mate gewoon reukgras nog in de graslanden voorkomt. Uit het landbouwareaal is gewoon reukgras voor een belangrijk deel verdreven, maar in wegbermen is het nog steeds een wijdverspreide soort, hoewel ze nog maar zelden de bermvegetatie domineert.