MijnTuin.org
Wil je gepersonaliseerde informatie ontvangen over jouw tuin?
Heb je reeds een MijnTuin.org account? Aanmelden
Registreer je nu gratis!
Foto: Vingerhoedskruid Vingerhoedskruid Vingerhoedskruid +

Groeit in 11193 tuinen

Latijnse naam
Digitalis purpurea
Hoogte
80 - 150 cm
Kleur
Winterhard
Ja
PH
Neutraal
Vochtigheid
Normaal, Vochtig
Licht
Zon, halfschaduw, Schaduw
Evergreen
Bladverliezend
Planten tags

Algemene omschrijving

Vingerhoedskruid wordt 80-150 cm groot. De plant heeft eironde tot lancetvormige bladeren, die aan de onderzijde grijs behaard zijn. De stengel en bloemstelen zijn bezet met korte, zachte haren. Vingerhoedskruid bloeit van mei tot oktober met bloemen die bij de oorspronkelijke wilde vorm paars-roze zijn gekleurd.
Binnenin de bloem zitten op de onderste slip donker-paarse vlekjes waaromheen een witte rand.

Vanuit deze roze vorm zijn cultivars ontstaan in tal van tinten tussen hard-donkerroze en zacht roomwit.  Het gaat hier dus - ondanks de witte kleur - toch om dezelfde soort, de Digitalis purpurea.

De bloemkroon is 4-5 cm lang. De hommels moeten in de bloemkroon kruipen om bij de nectar te kunnen komen. Soms wordt echter een gaatje in de bloemkroon gebeten om zo bij de nectar te kunnen komen. Een plant kan meer dan negentig bloemen hebben en duizenden zaadjes.

Bij de oorspronkelijke wilde vorm zijn de bloemen allemaal naar één kant van de stengel gericht, en hangen ze in een scherpe hoek naar beneden.
Er zijn ook cultivars ontwikkeld waarbij de bloemen aan alle kanten van de stengel staan, en waar de bloemen meestal iets meer opgericht zijn.

Bij Vingerhoedskruid (en vaker in tuincultivars dan in wilde vormen) komt soms het verschijnsel voor van een zogenaamde 'pelorische topbloem'.  Zo'n bloem staat omhooggericht aan het topje van de bloeistengel, en is niet tweezijdig symmetrisch zoals de normale vingerhoedskruid-bloemen, maar veelzijdig symmetrisch.

Medicinaal worden met name Digitalis purpurea en Digitalis lanata gebruikt.

Plantvoorschriften:
Meestal zijn ze in de natuur te vinden op verstoorde bodems van vrij recent gekapte plaatsen in het bos en andere ruige terreinen. Omdat ze net ook op moeilijke plaatsen nog goed willen groeien, zien we ze ook vaak in de siertuin op plaatsen in diepe schaduw, tussen bomen en struiken maar wel niet te droog. Vingerhoedskruid houdt van halfschaduw en een beetje vochtige, humusrijke grond
Zaaien: In juni in een wachtbed. Hark de grond daarna om het zaad te bedekken en geef water met een nevelsproeier. 
Hou de grond vochtig tot na een tiental dagen de eerste blaadjes verschijnen.
Uitdunnen: doe dit eind juli en neem hierbij de zwakste plantjes weg zodat er om de 15cm eentje overblijft.
Planten: In sept / okt kunnen ze naar hun definitieve plaats .
Rond deze tijd kan je ze ook in de tuincentrums vinden en dan direct aanplanten.
Verzorging:
Giftig, gebruik steeds handschoenen.
Voorzichtig met het verplanten van Digitalis als u een open wond aan handen of armen hebt. Het 'gif' van Digitalis is weliswaar niet dodelijk, maar kan tot hartritmestoornissen leiden. De 'giftige' stof is digitaline en wordt onder andere gebruikt om de hartspier te beïnvloeden.

Snij na de eerste bloei de hoofdstengel af zodat de plant zijscheuten maakt die blijven groeien.
Steunen noodzakelijk in de wind.
De bovengrondse delen sterven in de winter af en behoeven geen snoei. 
Als je de bloemen laat staan, vormen zich zaaddozen en zaait de plant zichzelf rijkelijk uit, en ontstaat er algauw een flinke groep. Men kan dit vermijden door de uitgebloeide bloemen weg te knippen.
Normaal kunnen ze in humusrijke grond zonder bijkomende voeding. Geef in de border echter in het voorjaar wat meel.
In de zomer na de bloei kan de plant gedeeld worden.
Zorg ervoor in de winter de groenblijvende bladeren niet te beschadigen.

Ziekten:
Slakken. Het blad kan door schimmelziekten als meeldauw en de bladvlekkenziekte lelijk worden.

NB: andere soorten digitalis die in tuinen wel eens worden aangeplant:

  • Geel vingerhoedskruid (Digitalis lutea), met kleine gele bloemen
  • Wollig vingerhoedskruid (Digitalis lanata), vooral in medicinale kruidentuinen
  • Grootbloemig vingerhoedskruid (Digitalis grandiflora), met gele bloemen die van formaat vergelijkbaar zijn met die van het

     

Berichten over deze plant