MijnTuin.org
Wil je gepersonaliseerde informatie ontvangen over jouw tuin?
Heb je reeds een MijnTuin.org account? Aanmelden
Registreer je nu gratis!
Foto: Appel 'Eysdener Klumpke'

Groeit in 23 tuinen

Latijnse naam
Malus domestica 'Eysdener Klumpke'
Variëteit van
Sierappel (algemeen) (Malus domestica)
Hoogte
5 - 400 cm
Planten tags

Algemene omschrijving

BIJ MIJ OP MM 106

 

Pluk: half oktober. Consumptie: december tot maart.
Sterke groeier, brede kruin met afhangende takken. Vroeg en zeer vruchtbaar, gevoelig aan takbreuk, door zijn grote productiviteit en zijn afhangende takken. Vraagt een goede grond. De vruchten hebben een diepgroene grondkleur, met aan de zonzijde rood gestreept. Het vruchtvlees is stevig en licht zuur, matig sappig. Hand- en moesappel. Vatbaar voor kanker, matig voor schurft en kurkstip.
Wordt bevrucht door: Gedeeltelijk zelfbevruchtend, Landsberger Reinette, Superman, Bloemeezoet, Sterrenet.

Het naamsdeel ”Klumpke”danken de appelrassen aan het typische bobbeltje ( =klompje) dat zit daar waar de steel de vrucht “induikt”.

Wat is de oorsprong van de rassen?

De oorsprong is onbekend. Waarschijnlijk komt het Eijsdener Klumpke uit Duitsland. Rond 1840 kwam dit ras “ineens”voor in de buurt van Eijsden. Daar ontving het daar dus zijn naam. De mutant werd gevonden langs de weg de “Daor” in het dal van Gronsveld naar Cadier en Keer. Dat de appels uit Frankrijk of Wallonië stammen is niet aannemelijk. Er zijn Franse namen voor de appels: Sabot d’ Éijsden (of Sabot de Gronsveld) en Posson rouge de Hollande. Verwijzen naar Eijsden of Holland als de appels in Wallonië of Frankrijk hun wortels zouden hebben zijn is ondenkbaar.

Wat hebben Gronsvelder en Eijsdener Klumpke met elkaar te maken?

Het antwoord op de vraag wat de twee rassen met elkaar te maken hebben is snel te geven. Het Gronsvelder Klumpke is een mutant van het Eijsdener Klumpke. Ze smaken ongeveer hetzelfde, een beetje zuur, sappig, met typische smaak, maar het onderscheid zit hem in de kleur. Het Gronsvelder Klumpke is een dieprood appeltje, een klein beetje gestreept, het Eijsdener Klumpke heeft gewoon een groene kleur met een rood streepje.

Wat is kenmerkend voor de boom?

Het Klumpke werd tot de jaren 60 als hoogstamboom geteeld. Hij vormt stevige, hangende takken. Hij lijkt dan een beetje op een treurwilg. Door de stevige, hangende takken konden zwaarbeladen takken er af scheuren. Daarom werden de takken wel gestut. Dat was des te meer nodig omdat vooral het Eijsdener Klumpke voorkwam op de betere gronden. Die waren tevens als weiland in gebruik. Koeien houden van boomtakken, dus om de koeien niet al te rigoureus onderhoud te laten plegen was het nodig dat de takken niet helemaal dicht bij de grond kwamen.

Waarom zijn de Klumpkes ondanks hun kwaliteiten van de markt verdwenen?

De vruchten hadden een paar mooie kernkwaliteiten. Ze waren heel lang houdbaar, tot in februari, en in de professionele koeling nog langer. De smaak werd goed gewaardeerd, ook van gedroogde Klumpkes. De opbrengst was goed, de hoogstammen hadden betrekkelijk weinig last van beurtjaren, en de bomen stonden bekend als gezonde bomen.

Maar toch verdwenen ze van de markt.

Een reden is dat de Klumpkes – vanwege de treurwilgachtige takkengroei- vooral aan hoogstammen groeiden. Sinds de jaren 60 is de pluk van hoogstammen te duur. Bovendien vielen diverse boomgaarden ten prooi aan dorpsuitbreidingen. Maar waarschijnlijk is doorslaggevend dat de handel de Klumpkes als matige handappels beoordeelde. Uiteraard had het gewoon groene Eijsdener Klumpke daar meer last van dat zijn mooier uitziende rode Gronsvelder broertje.

Berichten over deze plant