Cipreswolfsmelk

Algemene omschrijving

Wanneer je op de zandige bodem hele plakkaten van ogenschijnlijk kleine sparretjes meent te vinden, zou dat wel eens de Cipreswolfsmelk, Euphorbia cyparissias L. uit de Wolfsmelkfamilie kunnen zijn. Een kleine test helpt je al snel naar de oplossing, namelijk als je een paar fijne bladeren van de plantjes afplukt, komt er wit melksap uit. Bovendien voelen de blaadjes zacht en helemaal niet zo stug als de naalden van sparren.

Uit de ondergrondse wortelstokken komen de jonge scheuten in het vroege voorjaar te voorschijn. Ze worden niet al te hoog. Aan de rechtopstaande stengels staan stengelbladeren van 2 tot 3 mm breed. Ze zijn over hun hele lengte vrijwel even breed en eindigen in een spitse stekelpunt. In de oksels van die stengelbladeren vormen zich zijscheuten en deze hebben net als de steriele scheuten die uit de wortelstok tevoorschijn komen een sparachtig en borstelvormig uiterlijk.

De fertiele scheuten dragen een schermvormige tros met veel cyathia. Ieder cyathium heeft twee schutbladeren die ongeveer even lang als breed zijn. Daarboven zitten de andere onderdelen die in feite omgevormde vereenvoudigde bloemen zijn. Die schutbladeren zijn aanvankelijk geel van kleur en ze bepalen daarmee het aanzicht van de planten als die bloeien. Na de bloei verkleuren ze naar rood. In de samengestelde 'schijnbloem' zijn de hoorntjes, de randklieren, goed te zien.

De planten vind je op droge zandgrond, die matig voedselrijk is. Bijvoorbeeld op dijkhellingen en in bermen, in de duinen en langs spoorwegen.

Cipreswolfsmelk is zeldzaam en staat op de rode lijst van beschermde planten.

Familie: Wolfsmelkfamilie (Euphorbiaceae).
Bladkleur: Groen, Bruin
Wintergroen: Bladverliezend
Winterhardheid: Goed winterhard
Standplaats: Zon, Halfschaduw
Soort gewas: Vaste plant
PH bodem: Kalkminnend
Speciale kenmerken: Bodembedekker, Woekerplant, Opvallende bladeren
Habitat: Droge bodem, Normale bodem