Bulgaarse ui

Algemene omschrijving

Een bolgewas uit de lookfamilie dat de laatste jaren steeds meer wordt toegepast in de siertuin. Samen met Nectaroscordum tripedale (Allium tripedale) vormt deze soort het subgenus Nectaroscordum. De plant is oorspronkelijk afkomstig uit Klein-Azië, doch komt ook al lang voor op Sicilie en wellicht in Zuid-Frankrijk, en komt van nature voor in vochtige, schaduwrijke bossen.

De bloeistengel die ongeveer een meter hoog wordt, draagt een cluster van  klokvormige bloemen aan lange, hangende steeltjes.  De kroonblaadjes zijn roomkleurig met een overlangse bruinrode veeg. 

Ook de zaaddoosjes zijn erg decoratief.De bloemen bestaan uit tientallen klokjes die als een zweefmolen rond de 90 cm hoge steel staan. De kleur is onbeschrijflijk mooi. De buitenkant en de binnenkant van de klokjes hebben een crèmekleurige tint met paarse en groene streepjes. Deze kleuren combineren makkelijk met andere bloemtinten. 

Nectaroscordum kan zowel in de volle zon en op een plek met wat schaduw staan. Ze kunnen, zolang de grond niet bevroren is, vanaf oktober worden geplant. De plantdiepte van de bollen is tussen de tien en vijftien centimeter. 

De bollen bloeien in mei en juni en kunnen zelfs nog met late tulpen worden gecombineerd. Bijen en hommels zijn dol op de bloemen en komen op de nectar af. Na de bloei kan de bol gewoon in de grond blijven zitten en meestal bloeit hij het voorjaar erop opnieuw. De bollen kunnen ook gerooid worden, waarna de bijbollen voor vermeerdering gebruikt kunnen worden.